"Polsko nie jesteś TY już niewolnicą"- powiedział uczeń klasy piątej, by przypomnieć wszystkim, że dziś zebraliśmy się tutaj z okazji 11 listopada, Święta Niepodległości, święta uroczystego i podniosłego. Z okazji którego chwalimy się całemu światu, że nasza ukochana Matka - Ojczyzna jest już 100 lat wolna i niepodległa.
W dniu 15.11.2018 r. salę gimnastyczną przy SP w Racimierzu wypełniły biało-czerwone barwy na kotylionach, wstążkach i flagach, które przynieśli ze sobą uczniowie kl. O - VIII.
Apel rozpoczęła Pani Elżbieta Mazur- zastępca Dyrektora szkoły, odbierając meldunek od przewodniczącego SU, a następnie witając serdecznie zebranych gości, nauczycieli, rodziców i uczniów. Pani Mazur w krótkich słowach przypomniała, że 100 lat temu odzyskaliśmy niepodległość i w tym ważnym dla nas roku, uczniowie naszej szkoły przygotowali się bardzo starannie do tego wydarzenia, opracowując gazetki tematyczne pt. "Ojcowie Niepodległości”, malując prace plastyczne pt. "Polska - Moja Ojczyzna”, przygotowując banery czy portrety Wielkich Polaków. Następnie podniosłym głosem, niczym Podkomorzy z Pana Tadeusza zapowiedziała, że: poloneza czas zacząć... i w tym momencie, przy dźwiękach tańca narodowego, na salę wkroczyli uczniowie kl. VII i VIII.
Dostojni, w galowych strojach, piękni, z podniesionymi głowami, patrząc przed siebie, równo zatańczyli poloneza, że niejedna łza zakręciła się w oku. Była to magiczna chwila! Aby utrzymać atmosferę uniesienia do klawiatury keyboarda zasiadła uczennica kl. V Lena Zdzieszyńska i zagrała pieśń pt." Legiony". Część artystyczną rozpoczęli najmłodsi z kl. O, recytując wiersz : " Kto ty jesteś?". Kolejno dzieci z kl. I- III zaprosiły wszystkich na ciekawą scenkę o starej i nowej Polsce. Trzej zaborcy ubrani w czarne stroje , wkroczyli na scenę, by zarzucić na głowę Królowej - Polsce ciemną chustę, symbol zniewolenia, i wyprowadzić ją ze sceny. Moment ten został opleciony staranną interpretacją wierszy.
Występy naszych najmłodszych zebrały gromkie brawa, słowa uznania popłynęły do wychowawczyń p. M.Trzeciak, E. Mazur i K. Radzik.
Jeszcze zanim ucichły brawa, na scenę wmaszerowali ułani z klasy czwartej, wołając: "wpuść panienko, przyszliśmy napoić nasze konie" - pięknie przygotowała ich Pani Gosia, nauczycielka muzyki.
Równie dojrzale, pieśni żołnierskie zaśpiewali uczniowie kl. V - Legiony, kl. VI - Maszerują strzelcy i kl. VII - Idą leśni. Wychowawcy klas starszych zadbali również o część poetycką i każdy utwór uzupełniały wiersze patriotyczne. Słuchając tego programu i patrząc na przygotowanie uczniów łza napływała do oka i budziła się jakaś szlachetna część naszej natury.
Ukoronowaniem występów naszych uczniów była recytacja wiersza własnego autorstwa przez Wojtka Witkowskiego pt. Amor patriare. To była piękna poezja, pełna bólu, gniewu, ale i nadziei.
To było godne zakończenie tego wyjątkowego apelu, który nasi uczniowie, z wielkim zaangażowaniem, przygotowali dla Ciebie Polsko, nasza ukochana Ojczyzno!
Joanna Surma
Amor patriae
Przez piekło pierwszej wojny dzielnie przechodzimy
Oraz nasz kraj odbudowujemy
Dwadzieścia lat w spokoju dzieci dorastały
Gdy pierwszego września
Niemcy ostrzał rozpoczęli
Walczyliśmy z nimi o każdy skrawek ziemi
Niczym wilczyce które bronią swe młode
Gdy Rosjanie z Germanami ogień skrzyżowali nie było co zbierać
Pamiętajmy że to my
wraz z niedźwiedziem
Zdobyliśmy Monte Casino
I pierwsi mieliśmy odwagę powiedzieć światu o holokauście
Sojusze były ważniejsze
Bo po wojnie niczym ludzie drugiego sortu
Po czerwonej stronie żelaznej kurtyny wylądowaliśmy
Gwiazda komunizmu zaświeciła nad
naszym krajem
A my zmęczeni walką pragnący pokoju
Powstaliśmy jak feniks z popiołów
Strajki w Gdańsku i Ursusie w naród wiarę lały
Papież Polak łzy ocierał patrząc na klęczącą ojczyznę
Teraz w niepodległości setną rocznicę
Szczególnie trzeba pamiętać że
Najważniejszymi wartościami są
Bóg Honor i Wolność Ojczyzny
